आत्मज्ञान बिंबले हृदयी - Aatmadnyan Bimbale Hrudayi

आत्मज्ञान बिंबले हृदयी ।
दत्त वोळखिलां ठायीं ।। धृ।।

पारिखेपणा दूर केला ।
अवघा दत्तचि गमला ।।१।।

नामे पवन चराचरें।
तें दत्तनाम दोन अक्षरें ।।२।।

एका जनार्दनी छंदु ।
दत्तनामें लागिला वेधु ।।३।।

Aatmadnyan Bimbale Hrudayi |
Datta Volakhila Thayi ||D||

Parikhepana Dur Kela |
Avagha Dattachi Gamla ||1||

Name Pawan Charachare |
Te Dattanam Don Akshare ||2||

Eka Janardani Chhandu |
Dattaname Lagala Vedhu ||3||

ऊंस डोंगा परी रस नव्हे डोंगा Us Donga Pari Ras Nache Donga

ऊंस डोंगा परी रस नव्हे डोंगा ।

काय भुललासी वरलीया रंगा ॥१॥

कमान डोंगी परी तीर नोहे डोंगा ।

काय भुललासी वरलीया रंगा ॥२॥

नदी डोंगी परी जळ नव्हे डोंगें ।

काय भुललासी वरलिया रंगा ॥३॥

चोखा डोंगा परी भाव नव्हे डोंगा ।

काय भुललासी वरलिया रंगा ॥४॥

Unsa Donga Pari Ras Navhe Donga

Kay Bhulalasi Varliya Ranga

Kman Dongi Pari Tir Nohe Donga

Kay Bhulalasi Varliya Ranga

Nadi Dongi Pari Jal Navhe Donge 

Kay Bhulalasi Varliya Ranga

Chokha Donga Pari Bhav Nhave Donga

Kay Bhulalasi Varliya Ranga

तुझा माझा देवा कारे वैराकार - Tuza Maza Deva Kare Vairakar

तुझा माझा देवा कारे वैराकार |
दुःखाचे डोंगर दाखविसी ||ध्रु ||

बळे बांधोनिया देशी काळाहाती |
ऐसे काय चित्ती आले तुझ्या ||१||

आम्ही देवा तुझी केली होती आशा |
बरवे ऋषिकेशा कळो आले ||२ ||

नामा म्हणे देवा करा माझी कीव |
नाही तरी जीव घ्यावा माझा ||३ ||

Tuza Maza Deva Kare Vairakar |
Dukhache Dongar Dakhavisi ||D ||

Bale Bandhoniya Deshi Kalahati |
Aise Kay Chitti Aale Tuzya ||1 ||

Aamhi Deva Tuzhi Keli Hoti Aasha |
Barave Hrushikesha Kalo Aale ||2 ||

Nama Mhane Deva Kara Mazi Kiv
Nahi Tari Jiv Ghyava Maza ||3||

Hechi Deva Pai Magat - हेचि देवा पै मागत

हेचि देवा पै मागत ।
चरणसेवा अखंडित ॥धृ॥

वास द्यावा पंढरीचा ।
सदा संग हरिदासांचा ॥१॥

जन्म हो का भलते याति ।
परि मी न चुकते हरिभक्ती ॥२॥

नामा म्हणे कमलापती ।
हेचि द्यावे पुढता पुढती ॥३॥


Hechi Deva Pai Magat
Charan Seva Akhandit

Vas Ddyava Pandharicha
Sada Sang Haridasacha

Janm Ho Ka Bhalate Yati
Pari Mi Na Chuke HariBhakti

Nama Mhane Kamalapati
Hechi Dhyave Pudhata Pudhati

पैल पाहता श्रीमुख तान हरपली भूक - Pail Pahata Shrimukha Tahan Harapali Bhuk

पैल पाहता  श्रीमुख ।
तान हरपली भूक ॥ध्रु ॥

पहा पहा डोळेभरी ।
मूर्ति सांवळी गोजिरी ॥१॥

रविशशि ज्याच्या कळा ।
तो हा मदनाचा पुतळा ॥२॥

तुका म्हणे वर्णूं काई ।
घेतों अलाईबलाई ॥३॥

Pail Pahata Shrimukha ।
Tahan Harapali Bhuk ॥D॥

Paha Paha Dolebhari ।
Murti Savali Gojiri ॥1॥

Ravishashi Jyachya Kala ।
To Ha Madanacha Putala ॥2॥

Tuka Mhane Varnu Kai।
Gheto Alaibalai ॥3॥

धरोनिया फरश करीं - Dharoniya Pharash Kari

धरोनिया फरश करीं । भक्तजनांचीं विघ्नें वारी ॥ध्रु॥
ऐसा गजानन महाराजा । त्याचे चरणीं लाहो माझा ॥१॥
शेंदुर शमी बहु प्रिय त्याला । तुरा दुर्वांचा शोभला ॥२॥
उंदीर असे जयाचें वाहन । माथां जडित मुगुट पूर्ण ॥३॥
नाग यज्ञोपवित रुळे । शुभ्र वस्त्रें शोभित साजिरें ॥४॥
भावमोदक हाराभरी ।  तुका भावें पूजा करी ॥५॥

Dharoniya Pharash Kari । Bhaktanchi Vighne Vari ।। D ।।
Aisa Gajanan Maharaja । Tyache Charani Namskar Maza ।।1।।
Shendur Shami Bahu Priy Jyala । Tura Durvancha Shobhala ।।2।।
Undir Ase Jayache Vahan । Matha Jadit Mugut Purn ।।3।।
Nag Yadnyapavit Rule । Shubra Vastra Shobhit Sajite ।।4।।
Bhavmodak Harabhari। Tuka Bhave Puja Kari ।।5।।

वेधोनी गेले माझे मन - Vedhoni Gele Maze Man

वेधोनी गेले माझे मन ।
हारपले दुजेपण ॥धृ॥

ऐसी ब्रह्ममूर्ती दत्त ।
ओतलासे आनंदभरीत ॥१॥

तयाविण ठाव ।
रिता कोठे आहे वाव ॥२॥

एका जनार्दनी भरला ।
सबाह्य अभ्यंतर व्यापिला ॥३॥

Vedhoni Gele Maze Man ।
Harpale Dujepan ॥D॥

Aisi Brahmmurti Datta ।
Otalase Aanandbharit ॥1॥

Tayavin Thav ।
Rita Kothe Aahe Wav ॥2॥

Eka Janardani Bharala ।
Sabahy Abyantar Vyapila ॥3॥

चिंचेच्या पानावर देऊळ रचियले Chinchechya panavar Deul Rachiyale

चिंचेच्या पानावर देऊळ रचियले
आधी कळस मग पाया रे ॥धृ॥

दो मुखी हरिणी पाण्यावर आली
मुखाविण पाणी प्याली रे ॥१॥

पाषाणासी पाझर मृगजळ डोही
वांझेचा पुत्र पोहला रे ॥२॥

एका जनार्दनी एकपण विनवी
हरिच्या नामे तरलो रे ॥३॥

Chinchechya panavar Deul Rachiyale
Aadhi Kalas Mag Paya Re ॥ D ॥

Do Mukhi Harini Panyavar Aali
Mukvin Pani Pyali Re ॥1॥

Pashanasi Pazar Mrugjal Dohi
Vanzecha Putra Hohala Re ॥2॥

Eka Jandarni Ekpan Vinvi
Harichya Name Taralo Re ॥3॥

या रे या रे या रे सज्जन Ya Re Ya Re Ya Re Sajjan

 या रे या रे या रे सज्जन ।

भजन कराया भजन कराया भजन कराया ।। ध्रु ।।

तनु मन धन हे अर्पूणी सदी ।

सत्संग धराया सत्संग धराया सत्संग धराया ।। १ ।।

आदि अंती निजसुख शांती ।

एकांत वराया एकांत वराया एकांत वराया ।।२।।

विषया पिकलेती विद्या शिकलेती ।

पोट भराया पोट भराया ।। ३ ।।

जन्मा येऊनी उगेची गेलेति ।

व्यर्थ मराया व्यर्थ मराया ।। ४ ।।

रोहिरा म्हणे तुम्हां प्रति ।

मी सांगतो हेचि तराया ।। ५ ।।

तारी मज आता रखुमाईच्या कांता Tari Maj Aata Rakhumaichya Kanta

तारी मज आता रखुमाईच्या कांता ।

पंढरीच्या नाथा मायबापा ।। धृ ।।

अनाथांचा नाथ ऐकियेले कानी ।

सनकादिक मुनी बोलताती ।। १ ।।

त्याचिया वचनाचा पावोनि विश्वास ।

धरिली तुझी कास पांडूरंगा ।। २ ।।

नामयाची लेकी लिंबाई म्हणे देवा ।

कृपाळू केशवा सांभाळावे ।। ३ ।।

 ।। संत लिंबाई ।।

( संत नामदेव महाराज यांच्या कन्या )

जेथे जातो तेथे Jethe Jato Tethe

जेथे जातो तेथे तू माझा सांगाती ।
चालविसी हाती धरुनिया ।।१।।

चालो वाटे आम्ही तुझाची आधार ।
चालविसी भार सवे माझा ।।२।।

बोलो जाता बरळ करीसी ते नीट ।
नेली लाज धीट केलों देवा ।।३।।

तुका म्हणे आता खेळतो कौतूके ।
जालें तुझे सुख अंतर्बाही ।।४।।

 

Jethe Jato Tethe Tu Maza Sangati ।
Chalavisi Hati Dharuniya ।।1।।

Chalo Vate Amhi Tuzachi Aadhar ।
Chalvisi Bhar Save Maza ।।2।।

Bolo Jata Baral Karisi Te Nit ।
Neli Laaj Dhit Kelo Deva ।।3।।

Tuka Mhane Aata Khelato Kautuke ।
Jale Tuze Sukh Antrbahi ।।4।।

पंढरीचा वास चंद्रभागे स्‍नान - Pandhricha Vas Chandrabhage Snan

पंढरीचा वास चंद्रभागे स्‍नान ।
आणिक दर्शन विठोबाचें ॥१॥

हेंचि घडो मज जन्मजन्मांतरीं ।
मागणें श्रीहरी नाहीं दुजें ॥२॥

मुखीं नाम सदा संतांचें दर्शन ।
जनीं जनार्दन ऐसा भाव ॥३॥

नामा ह्मणे तुझें नित्य महाद्वारीं ।
कीर्तन गजरीं सप्रेमाचें ॥४॥

 

Pandhricha Vas Chandrabhage Snan ।
Aanik Darshan Vithobache ।। 1।।

Henchi Ghado Maj Janmjanmantari ।
Magane Shrihari Nahi Duje ।। 2।।

Mukhi Nam Sada Santanche Darshan ।
Jani Janardan Aisa Bhav ।। 3।।

Nama Mhane Tuze Nitya Mahadvari ।
Kirtan Gajari Spremache ।। 4।।

तुझे रूप चित्ती राहो - Tuze Rup Chitti Raho

तुझे रूप चित्ती राहो, मुखी तुझे नाम ।
देह प्रपंचाचा दास, सुखे करो काम ।।धृ।।

देहधारी जो-जो त्यासी विहीत नित्यकर्म ।
सदाचार नीतीहुनी आगळा ना धर्म ।
तुला आठवावे, गावे, हाच एक नेम ।।१।।

तुझे नाम पांडुरंगा सर्व ताप नाशी ।
वाट प्रवासासी देती स्वये पाप राशी ।
दिसो लागली तू डोळा अरुपी अनाम ।।२।।

तुझ्या पदी वाहिला मी देहभाव सारा ।
उडे अंतराळी आत्मा, सोडुनि पसारा ।
नाम तुझे घेतो गोरा, म्हणूनी आठयावं ।।३।।

Tuze Rup Chitti Raho, Mukhi Tuze Nam ।
Deh Prapanchacha Das, Sukhe Karo Kam ।।D।।

Dehdhari Jo-Jo Tyasi Vihit Nitykarm ।
Sadachar Nitihuni Aagala Na Dharm ।
Tula Aathavave, Gave, Hach Ek Nem ।।1।।

Tuze Nam Panduranga Sarv Tap Nashi ।
Vat Pravasi Deti Swanye Pap Raashi ।
Diso Lagali Tu Dola Arupi Anam ।।2।।

Tuzya Pdi Vahila Mi Dehbhav Sara ।
Ude Anrali Aatma, Soduni Pasara ।
Nam Tuze Gheto Gora, Mhanuni Aathayanv ।।3।।

नको देवराया अंत आता पाहू - Nako Devraya Ant Aata Pahu

नको देवराया अंत आता पाहू ।
प्राण हा सर्वथा फुटो पाहे ।।१।।

हरिणीचे पाडस व्याघ्रे धरियेले ।
मजलागी जाहले तैसे देवा ।। २ ।।

तुजवीण ठाव न दिसे त्रिभुवनी ।
धावे हो जननी विठाबाई ।।३।।

मोकलोनी आस जाहले उदास ।
घेई कान्होपात्रेस हृदयात ।।४।।


Nako Devraya Ant Aata Pahu ।
Pran Ha Sarvatha Javo Pahe ।।1।।

Hariniche Padas Vyaghre Dhariyele  ।
Majalagi Jahale Taise Deva ।।2।।

Tujvin Thav Na Dise Tribhuvani ।
Dhave Ho Janani Vithabai।।3।।

Mokaloni Aas Jahae Udas ।
Ghei Kanhopatres Hrudayat ।।4।।

एक गावें आह्मीं विठोबाचे नाम Ek Gave Aamhi Vithobache Nam

एक गावें आह्मीं विठोबाचे नाम ।
आणिकांपें काम नाहीं आतां ॥१॥

मोडूनियां वाटा सूक्ष्म दुस्तर ।
केला राज्यभार चाले ऐसा ॥ध्रु.॥

लावूनि मृदंग श्रुतिटाळ घोष ।
सेवूं ब्रम्हरस आवडीनें ॥२॥

तुका म्हणे महापातकी पतित ।
ऐसियांचे हित हेळा मात्रें ॥३॥

भावार्थ

आम्ही आता फक्त विठोबाच्या नामाचा जप करू. या ठिकाणी अन्य कोणाचे दुसरे कोणतेही काम करणार नाही आता. कर्माच्या सूक्ष्म वाटा आणि योगाच्या कठीण वाटा पार करत, जसे राजाचे बलाढ्य चतुरंग सैन्य विजय मिळवते, तसाच आम्ही एक भव्य मार्ग स्थापन केला आहे. आता आम्ही मृदंग, वीणा, स्वर आणि टाळांच्या घोषात भक्तीरसाचा आनंद लुटू. तुकाराम महाराज म्हणतात, जरी कोणी कितीही मोठा पापी किंवा दुर्जन असला, तरीही तो हरीचे नाम श्रद्धेने घेतल्यावर त्याला परम कल्याण लाभते, आणि त्याचा आत्मा मुक्त होतो.

Ek Gave Aamhi Vithobache Nam ।
Aanikampe Kam Nahi Aata ॥1॥

Moduniya Vata Sukshma Dustar।
Kela Rajyabhar Chale Aisa ॥D॥

Lavuni Mrudung Shrutital Ghosh।
Sevu Brahmaras Aavadine ॥2॥

Tuka Mhane Mahapataki Patit ।
Aisiyanche Hit Hela Matre ॥3॥

खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई - Khel Madiyela Valavanti Ghai

खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई - Khel Madiyela Valavanti Ghai
 

खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई ।
नाचती वैष्णव भाईं रे ।। धृ ।।
क्रोध अभिमान गेला पावटणी ।
एक एका लागतील पायीं रे ।।

गोपीचंदनउटी तुळसीच्या माळा
हार मिरविती गळां ।
टाळ मृदुंग घाई पुष्प वर्षाव ।
अनुपम्य सुखसोंहळा रे ।।१।।

वर्णअभिमान विसरली याती
एकएकां लोटांगणीं जाती ।
निर्मळ चित्तें जालीं नवनीतें ।
पाषाणा पाझर सुटती रे ।।२।।

होतो जयजयकार गर्जत अंबर
मातले हे वैष्णव वीर रे ।
तुका म्हणे सोपी केली पायवाट ।
उतरावया भवसागर रे ।।३।।

-संत तुकाराम

 

Khel Madiyela Valavanti Ghai
Nachati Vaishnav Bhai Re ।। D ।।
Krodha Abhiman Gela Pawatani ।
Eka Eka Lagatil Payi Re ।।

Gopichandanuti Tulashichya Mala
Har Miraviti Galan।
Tal Mrudung Ghai Pushp Varshav।
Anupamya Sukhashohala Re ।।1।।

Varnabhiman Visarali Yati ।
Ekaekan Lotangani Jati।।
Nirmal Chitte Jali Navanite ।
Pashana Pazar Sutati Re ।।2।।

Hoto Jayajaykar Garjat Ambar।
Matale He Vaishnav Vir Re ।।
Tuka Mhane Sopi Keli Payavat ।
Utaravaya Bhavsagar Re ।।3।।

-Sant Tukaram

 

 

 

देखिले तुमचे चरण - Dekhile Tumache Charana

देखिले तुमचे चरण । निवांत राहिलें मन ।
कासया त्यजीन प्राण आपुलागे माये ॥धृ॥
असेन धणी वरी आपुले माहेरी ।
मग तो श्रीहरी गीती गाईनगे माये ॥१॥
सकळही गोत माझें पंढरिसी जाण ।
बापरखुमादेविवरा विठ्ठलाची आण ॥२॥

 

भावार्थ :

भक्ताला जेव्हा भगवंताच्या दर्शनाची तीव्र इच्छा होते आणि जर भगवंताचे दर्शन झाले नाही, तर हा जीव राहणार नाही अशा अवस्था या खऱ्या भक्ताची होते.  अखेर भगवंताचे चरणकमलांचे दर्शन झाले की मन अगदी शांत व समाधानी होते.

पण जेव्हा भगवंताचे दर्शन होत नव्हते तेव्हा प्राण त्याग करावा असे भक्ताला वाटत असते पण दर्शनामुळे समाधानी व आनंदात भक्त आता विठोबाचे श्रीहरिच्या गुणगानाचे गोड गीत गात राहीन.

आता भक्तासाठी सगळे गोत्र, परिवार आणि आधार फक्त पंढरपुरातील विठोबा एवढाच आहे. यावर तुम्हाला विश्वास नसेल पण रखुमादेवीच्या पतीचा – श्रीविठ्ठलाचा – शपथ असेच आहे. 

 

Dekhile Tumche Charan | Nivant Zale Man ||

Kasaya Tyajin Pran | Aapulage Maye ||

Asen Dhani Vari Aapule Maheri ||

Mag To Shrihari Giti Gainage Maye ||

Sakalahi Got Maze Pandharisi Jan |

Baprakhumadevivara Vitthalachi Aan ||

झाले रामराज्य काय ऊणे आम्हासी Zale Ramrajya Kay Une Aamhasi

                               झाले रामराज्य काय ऊणे आम्हासी।।

धरणी धरी पिक गायी वोळील्या म्हैसी  ।।धृ।।
 

राम वेळोवेळा आम्ही गाऊ ओवीये।।

दळीता कांडीता जेविता गे बाईये  ।।१।।
 

स्वप्नीही दु:ख कोणी न देखे डोळा।।

नामाच्या गजरे भय सुटले कळीकाळा  ।।2।।
 

तुका म्हणे रामे सुख दिलें आपुलें।।

तया गर्भवासी येणे जाणे खुंटले  ।।३।।

Zale Ramrajya Kay Une Aamhasi।।

Dharani Dhari Pik Gayi Volilya Mhaisi ।। D ।।

 

Ram Velovela Aamhi Gau Oviye ।। 

Dalita Kandita Jevita Ge Baiye ।। 1 ।। 

 

Swapnihi Dukhh Koni Na Dekhe Dola ।। 

Namachya Gajare Bhay Sutale Kalikala ।। 2 ।।

 

Tuka Mhane Rame Sukh Dile Aapule  ।। 

Taya Garbhavasi Yene Jane Khuntale  ।। 3 ।।

 

 

पतित तूं पावना म्हणविसी नारायणा Patit Tu Pawana Mhanavisi Narayana

पतित तूं पावना। म्हणविसी नारायणा ॥१॥

तरी सांभाळी वचन । ब्रीद वागविशी जाण ॥२॥

याती शुद्ध नाहीं भाव। दुष्ट आचरण स्वभाव ॥३॥

मुखीं नाम नाहीं। कान्होपात्रा शरण पायीं ॥४॥
 

 

Patit Tu Pawana । Mhanavisi Narayana ॥1॥

Tari Sambhali Vachan । Brid Vagavishi Jan ॥2॥

Yati Shudhd Nahi Bhav । Drusht Aacharan Swabhav ॥3॥

Mukhi Nam Nahi । Kanhopatra Sharan Payi ॥4॥

देवाचिये द्वारी उभा क्षणभरी - Devachiye Dvari Ubha Kshanbhari

देवाचिये द्वारी उभा क्षणभरी। 

तेण मुक्ति चारी साधियिल्या  ॥१॥

हरी मुखें  म्हणा हरी मुखें  म्हणा ।

पुण्याची गणना कोण करी ॥२॥

असोनि संचारी जिव्हे वेगु करी।

वेदशास्त उभारी बाह्या सदा ॥३॥

ज्ञानदेवो ह्मणे व्यासाचिये खुणे।

द्वारकेचे राणे पांडवां घरी ॥४॥

Devachiye Dvari Ubha Kshanbhari ।

Tene Mukti Chari Sadhiyilya ॥1॥

Hari Mukhe Mhana Hari Mukhe Mhana ।

Punyachi Ganana Kon Kari ॥2॥

Asoni Sansari Jivhe Vegu Kari ।

Vedshastra Ubhari Bahya Sada ॥ 3॥

Dnyanadevo Mhane Vasachiye Khune ।

Dwarakecha Rane Pandva Ghari ॥4॥