फिरत्या चाकावरती देसी
मातीला आकार
विठ्ठल तू वेडा कुंभार || धृ ||
माती पाणी उजेड वारा,
तूच मिसळशी सर्व पसारा
आभाळाच मग ये आकारा
तुझ्या घाटाच्या उतरंडीला नसे अंत ना पार || १ ||
घटाघटाचे रूप आगळे,
प्रत्येकाच्या दैव वेगळे
तुझ्या विना हे कोणा न कळे
मुखी कुणाच्या पडते लोणी कुणा मुखी अंगार || २ ||
तूच घडविशी तूच फोडीशी
कुरवाळसी तू तूच जोडीशी
न कळे यातून काय सांधीशी
देसी डोळे परी निर्मिसी तया पुढे अंधार || ३ ||
मातीला आकार
विठ्ठल तू वेडा कुंभार || धृ ||
माती पाणी उजेड वारा,
तूच मिसळशी सर्व पसारा
आभाळाच मग ये आकारा
तुझ्या घाटाच्या उतरंडीला नसे अंत ना पार || १ ||
घटाघटाचे रूप आगळे,
प्रत्येकाच्या दैव वेगळे
तुझ्या विना हे कोणा न कळे
मुखी कुणाच्या पडते लोणी कुणा मुखी अंगार || २ ||
तूच घडविशी तूच फोडीशी
कुरवाळसी तू तूच जोडीशी
न कळे यातून काय सांधीशी
देसी डोळे परी निर्मिसी तया पुढे अंधार || ३ ||
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा